Afscheid op Ile of Whight

WOENSDAG 17 AUGUSTUS:
Gisteren zijn we ’s morgens naar het plaatsje Cowes gegaan om o.a. boodschappen te doen. De stad was duidelijk in staat van “na het feest”. De Cowes-week is weer voorbij, echt het grootste jaarlijkse zeilevenement, en alles werd opgeruimd en afgebroken. Eigenlijk een beetje een puinhoop. Twee jaar geleden waren we hier ook en toen waren de straten vol met zeilers die buiten op straat en op terrassen bier stonden te drinken en de wedstrijden na te bespreken. Dat gaf een hele gezellige sfeer. Nu werden de straten bevolkt met Engelse toeristen. Na het zien van alle Franse, Spaanse en Portugese mensen en gewend te zijn geraakt aan hun uiterlijke verschijningen en klantvriendelijkheid was dit weer even wennen. In ieder geval konden we onze boodschappen doen en hebben een kassa uitgeprobeerd waar je zelf kan afrekenen. Gelukkig stond er een mevrouw bij die je constant om hulp kon vragen want echt vlekkeloos ging het niet. Toen ik vroeg of de klanten blij waren met dit nieuwe systeem wees ze naar een bemande kassa waar een enorme rij voor stond. Duidelijk is dat de klant hier nog niet aan wil. Wel ging het een stuk sneller dan in de rij te gaan staan.
Gisterenavond hebben we een Wight party gehouden op de steiger. Het weer klaarde na een miezer-dag helemaal op, of het zo moest zijn. De bedoeling was om in het wit te verschijnen en dit was een beetje het officiële afscheid omdat vanaf hier niet iedereen meer de hele terugroute volgt. Wij zijn één van de boten die niet meer België gaan aanlopen maar in een keer doorgaan naar huis. Het werd een gezellige avond waarin Paul en Yvonne uitgebreid in het zonnetje werden gezet met een speech en met een lied dat Eliane had gemaakt. Ook Paul & Yvonne spraken de groep toe en vertelden o.a. dat ze op deze reis hebben besloten dat ze dit soort reizen vaker willen gaan organiseren.
Iedereen neemt naar zo’n borrel drank en hapjes mee en daar wordt dan een buffet van gemaakt waar je naar believen van mag nemen. Je praat met alle deelnemers weer bij over “hun“ tocht en hun ervaringen die soms heel anders zijn dan wat jij hebt meegemaakt. Overheersend is wel dat iedereen zijn grenzen verlegd heeft in de afgelopen drie maanden. Ernst gaf dat eigenlijk een paar dagen geleden al aan door te zeggen dat een tocht naar de Oostzee een jaar geleden nog een hele reis zou zijn geweest en nu een stukje varen is geworden.

Vanavond laat komen Nico (voer mee op stuk Cascais – Ponta Delgada ) en zijn zoon Rogier aan in Cowes. Zij varen het laatste stuk mee naar Nederland. Het zal wel even wennen zijn zo’n volle boot. De weersomstandigheden zijn niet supergoed voor wat het zeilen betreft en ik ben bang dat er een stuk op de motor zal moeten worden gevaren. We krijgen eerst een oostelijke wind terwijl je juist vanuit Engeland altijd op een westelijke wind rekent. Ook dat maakt uiteraard niet uit. Met vier man is het wachtlopen niet zwaar en het te zeilen traject voelt bekend. Vanavond gaan we nog eten bij de Folly Inn en morgenochtend 9 uur staat het vertrek gepland.