Grote oversteek 7e dag

VRIJDAG 5 AUGUSTUS:
De dag begon zoals die gisteren eindigde, nat grauw en grijs. Ik kon vannacht niet veel verder kijken dan het diffuse licht van de boordverlichting. Helemaal niets aan, je kijkt naar niets. Uiteindelijk kijk je vaker op je radar dan naar buiten. Dat werd vanmorgen gelukkig snel anders en de zon begon zich door de wolken zo nu en dan te laten zien. Ik had vannacht bedacht dat Camaret sur Mer een goed alternatief zou kunnen vormen als het weer het doorgaan naar Falmouth in de weg zou zitten. Vanmorgen eerst maar de grib files opgehaald en bekeken. We zagen een depressie die westelijk van Ierland heel veel wind gaf maar die eenmaal in het kanaal wel mee viel. Zuid west 20 - 25 knopen. We besloten maar gewoon door te gaan en ons te richten op Engeland.
Het zeilen ging geweldig, we liepen regelmatig 8 knopen plus en de dag werd steeds mooier qua weer en, altijd fascinerend, weer een dolfijnenshow die je in het Dolfinarium nooit zal zien. Ongekend welke snelheden deze dieren even uit hun start persen. Wij zeilden naar mijn idee al zo snel en dan komen deze dieren even laten zien wat echt snel is en hoe behendig ze zijn. Ze zwemmen centimeters voor de boeg en springen dan ook nog over elkaar heen, soms in formatie. Deze reis springen voor mij de Dolfijnen en de Cory's shearwaters eruit als heel bijzondere dieren. Ja, een walvis is ook heel bijzonder maar vooral zeldzaam denk ik en een zeeschildpad is echt een oerdier maar deze jongens zijn wel heel gaaf.
Rond de middag zagen we, heel in de verte schuin achter ons twee zeilschepen varen. We dachten gelijk aan de Fortuna en de Juanita maar we konden het per kijker niet duidelijk krijgen. Wel gaaf want dan waren we zelf iets sneller dan de snelste twee boten van de flottielje. We hadden de Code O bijstaan en denderden echt door de zee. Een half uur later werden we door Paul van de Juanita opgeroepen. Ze waren het dus wel. Het nieuws was overigens minder goed. Paul en Yvonne hadden de weerkaarten bekeken en vonden het niet verantwoord om door te varen naar ons reisdoel in Falmouth, dit in verband met de depressie bij Ierland die later het kanaal in zwiept en de Golf van Biskaye. Daar waar het continentaal plat begint zou je volgens hen enorme golfen kunnen gaan verwachten. Om die reden achten zij het verstandig dat de koers verlegd zou worden naar La Coruña. Zij namen met alle schepen contact op, om dit door te geven. Gelukkig dat we de Juanita dichtbij hadden die dit via de marifoon weer had gehoord. Ik heb daarna met de satelliettelefoon met Yvonne gebeld en die bevestigde het verhaal van Paul en vertelde dat inmiddels de hele flottielje zijn koers had gewijzigd. Dat hebben wij natuurlijk ook gedaan. Wel gek, het maakt de reis, de oversteek, toch anders. Oké we halen de 1000 mijl wel, maar Falmouth is toch net leuker dan La Coruña.

Het is inmiddels avond en we motor-zeilen richting Spanje. We denken in de loop van zaterdagavond binnen te gaan lopen in de haven. Morgen wordt een mindere dag qua weer maar vooral qua wind. Wind op de kop met zo'n 20-25 knopen staat garant voor een hobbeldag. Zaterdag is dat gelukkig wel weer beter. De motor staat bij om al zo ver mogelijk te zijn voor de wind draait en omdat we niet meer zuinig hoeven te doen met diesel. Dat geldt trouwens ook ons waterverbruik. We deden zuinig aan om vooral niet zonder te komen en dat element is nu verdwenen. Een beetje een melancholisch gevoel bekruipt me wel, het grootste stuk op zee is bijna voorbij maar niet helemaal volgens de planning. Nou ja, weer eens een hele lange douche en een lekker restaurant heeft ook wel weer voordelen.