Van Baiona naar Viana do Castelo

ZONDAG 26 JUNI
Om 9u was palaver waar bleek dat het vertrek voor de ‘echte zeilers’ een uur uitgesteld werd; de laatste dagen had de wind immers steeds hetzelfde patroon getoond van niks in de ochtend tot een leuke zeilbries in de middag. Wij besloten wel om 9u30 te vertrekken om zodoende tijdig aan te komen in Viana om vervoer te gaan regelen naar het vliegveld in Porto. Rustig motorrend keken we uit over een zonnige vlakke zee, een beetje heiig door de veelbelovende zon. Totdat we na een uur een dikke mist-soep in voeren; ½ mijl zicht en dit zo’n uur of 5, 6 aan een stuk. Vanuit de kuip schuilend voor het gedrup keken we met 4 ogen continu uit naar vissersstaken die soms gemarkeerd werden door een miezerig vlaggetje. Later heb ik nog wat uren op het voordek gezeten en 3 aanvaringen verijdeld, tot ik molentjes ging zien en het zicht gelukkig beter werd. Aangekomen in Viana herkenden we de lange traptreden aan de havenkade omringd door marmeren terrassen met moderne fonteinen en herinnerden we ons dat we hier een dagje geweest zijn en famille toen we een huis huurden in Ponte De Lima (in 2007?). ’s Avonds het mooie oude stadje doorgelopen en in klein restaurantje bij Janneke en Bert aangeschoven. Een bijzonder aardige Portugese legde ons in het Frans van alles uit over de vinho verde, de gerechten en de taal en van lieverlee schoven er steeds meer Ocean People aan. De gebroken vinger van Wim is besproken en de risico’s van zeilen met een open achterkant zonder zwemvest; je realiseert je weer even dat veiligheid bij zeilen goed geregeld moet zijn. Verder erg veel gelachen en gedronken, want tja als het vliegtuig ’s morgens zo vroeg vertrekt is het zonde om je laatste zuidelijke uurtjes te verspillen door slapen.