Op weg naar Camarinas

DONDERDAG 16-6:
Vanmorgen om 06.30 opgestaan, om 07.30 palaver op de steiger.
Niets bijzonders, morgen (vrijdag) wordt veel wind verwacht, dan varen we dus niet, vandaag weinig wind.
Zondag gaan we Kaap Finisterre (einde (finis) van de wereld (terre)) ronden, dan ook weinig wind. (Dat is dus wel heel plezierig)
Fijn om Annette morgen dus op te halen op het vliegveld en niet om dan met zijn tweeën bij windkracht 6 te moeten gaan zeilen.
Vandaag de hele dag gezeild met de motor erbij aan. Het was een tocht van 45 M. en dat neemt zo'n 8 à 9 uur in beslag. Ging allemaal prima.
De hele dag wel in de zenuwen gezeten, nou ja, gespannen geweest i.v.m. uitslag Justine.
Ik heb me allemaal zaken bedacht: --> Jus is niet geslaagd dus Annette stuurt een mail / sms.
Dat was ook zo alleen niet over Justine. Ik bedacht me dat Jus 's morgens wel gebeld zou worden als ze gezakt zou zijn. Waarom belt ze dan niet, nou ja alle scenario's zijn de revue gepasseerd.
Heerlijk om te horen dat ze uiteindelijk in één keer geslaagd was, zonder een herexamen. Ik ben waanzinnig trots.
Vandaag verder weinig bijzonders tijdens het zeilen. Een maanvis gezien, veel tonijnen die boven water uit springen, een school dolfijnen voor de boeg gehad en constant op de uitkijk voor netten en troep in het water. (Gek hè, 's nachts hou je er mee op en 's morgens gaat het weer door, dat uitkijken.)
Vandaag de hele dag de oceaan deining gehad.
Soms kijk je van boven op een boot neer, daarna zie je alleen de mast en is de romp compleet aan het zicht onttrokken.
Aan het einde van de dag Camariñas binnen gelopen.
Een mooi dorpje met alweer hele aardige mensen. Er lagen al wat andere schepen en een Nederlander begon al een gesprek vóór we al aan wal lagen ("Mooie boot, net uit de doos zeker?"). De hele groep kwam binnenlopen met verhalen over gevangen vis en over de golven en de tocht. Iedereen heeft toch wel genoten. Aan de havenmeester en zijn vrouw gevraagd hoe we morgen de bus konden nemen naar het vliegveld.
Uiteindelijk vanavond besloten dat we morgen met een taxi gaan. Dat laatste kwam door een Oostenrijks /Spaanse mevrouw die dit aan de hand deed in het restaurant vanavond.
De taxi wacht gewoon 2 uur op het vliegveld tot Annette aan komt.

Voordat we gingen eten hebben we, met een aantal andere mensen geborreld op de Juanita van Paul en Ria. Heel gezellig, veel gelachen. De verrekijker-tas die ik gehesen had in plaats van een schooltas viel pas laat op en ik ben door iedereen gefeliciteerd met mijn dochter.

Vanavond nog even wat wezen drinken bij André en Giselle op de Marieke. Weer een leuk gesprek. Ik vermaak me tot nu toe prima met iedereen..