In de buurt van Île d'Ouessant
Door: barrus
Blijf op de hoogte en volg Azorentrip
13 Augustus 2011 | Frankrijk, Parijs
ZATERDAG 13 AUGUSTUS:
We zijn nog steeds onderweg naar ons waypoint en hopen dat vanavond om een uur of negen te ronden. De afgelopen nacht was over het algemeen donker en we hadden een miezerregentje. Opeens trok de lucht soms even open om een prachtige maan en sterren te laten zien die over de rustige zee schenen. Verder gebeurde er eigenlijk totaal niets vermeldenswaardig. We hebben de groep die voor ons lag ingehaald. Die boten waren na vertrek uit la Coruña zo hard mogelijk gaan varen op de motor om vóór de depressie die niet kwam de hoek bij île d'ouessant te ronden. Dat bleek uiteindelijk niet nodig en toen zijn zij ook gaan zeilen. De posities zijn daarmee weer als van ouds, de Juanita vaart voorop, gevolgd door de Fortuna en wij liggen weer daar achter. Overigens hebben zij zo'n voorsprong dat we hen pas weer in Cowes zullen gaan tegen komen.
Vanmorgen probeerde een visser ons een beetje te pesten door zo te gaan varen dat hij ons in de weg zou zitten. Uiteindelijk heb ik de motor maar bijgezet en koers verlegd om hem vrij te varen wat prima ging. Daarna ging hij hetzelfde doen bij de Novatrix die een aantal mijlen achter ons lag. Ik kon hen via de marifoon al waarschuwen dus Jaap wist wat deze mijnheer van plan was en hij kon hem ook prima ontwijken. Vissers zijn blijkbaar hetzelfde in Frankrijk als in Nederland, jachies vinden ze maar vervelende dingen.
We varen met de Gennaker aan Sb en lopen een dikke 6 KN. Volgens de gribfiles gaat de wind later inzakken dus we proberen zoveel mogelijk mijlen te varen op zeil voor de motor weer aan gaat. Morgen en maandag lijken rustige dagen te worden volgens de weersvoorspelling.
Inmiddels (22.00 uur) zijn we ons waypoint voorbij en varen nu in het Kanaal. De onmetelijke diepten van de Atlantische Oceaan hebben plaatsgemaakt voor de 120 meter die de dieptemeter tenminste kan bijhouden. We hebben gelijk een fikse tegenstroom en vorderen dus maar matig. Dat wordt straks uiteraard weer anders. In de verte flikkeren de Franse vuurtorens. We zijn duidelijk op weg terug. Hoewel ik hier niet voor de eerste keer vaar kan ik nu niet zeggen dat ik het herken. Misschien niet onlogisch op zo'n enorme watervlakte.
We zijn nog steeds onderweg naar ons waypoint en hopen dat vanavond om een uur of negen te ronden. De afgelopen nacht was over het algemeen donker en we hadden een miezerregentje. Opeens trok de lucht soms even open om een prachtige maan en sterren te laten zien die over de rustige zee schenen. Verder gebeurde er eigenlijk totaal niets vermeldenswaardig. We hebben de groep die voor ons lag ingehaald. Die boten waren na vertrek uit la Coruña zo hard mogelijk gaan varen op de motor om vóór de depressie die niet kwam de hoek bij île d'ouessant te ronden. Dat bleek uiteindelijk niet nodig en toen zijn zij ook gaan zeilen. De posities zijn daarmee weer als van ouds, de Juanita vaart voorop, gevolgd door de Fortuna en wij liggen weer daar achter. Overigens hebben zij zo'n voorsprong dat we hen pas weer in Cowes zullen gaan tegen komen.
Vanmorgen probeerde een visser ons een beetje te pesten door zo te gaan varen dat hij ons in de weg zou zitten. Uiteindelijk heb ik de motor maar bijgezet en koers verlegd om hem vrij te varen wat prima ging. Daarna ging hij hetzelfde doen bij de Novatrix die een aantal mijlen achter ons lag. Ik kon hen via de marifoon al waarschuwen dus Jaap wist wat deze mijnheer van plan was en hij kon hem ook prima ontwijken. Vissers zijn blijkbaar hetzelfde in Frankrijk als in Nederland, jachies vinden ze maar vervelende dingen.
We varen met de Gennaker aan Sb en lopen een dikke 6 KN. Volgens de gribfiles gaat de wind later inzakken dus we proberen zoveel mogelijk mijlen te varen op zeil voor de motor weer aan gaat. Morgen en maandag lijken rustige dagen te worden volgens de weersvoorspelling.
Inmiddels (22.00 uur) zijn we ons waypoint voorbij en varen nu in het Kanaal. De onmetelijke diepten van de Atlantische Oceaan hebben plaatsgemaakt voor de 120 meter die de dieptemeter tenminste kan bijhouden. We hebben gelijk een fikse tegenstroom en vorderen dus maar matig. Dat wordt straks uiteraard weer anders. In de verte flikkeren de Franse vuurtorens. We zijn duidelijk op weg terug. Hoewel ik hier niet voor de eerste keer vaar kan ik nu niet zeggen dat ik het herken. Misschien niet onlogisch op zo'n enorme watervlakte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley